جهان بینی اسلامی در موضوع زن و حجاب
مساله حجاب، از سوی رسانه‌های غربی با بازنمایی نامناسب روبرو شده است، (به عنوان نماد تضییع حقوق زنان و...) امّا جهان بینی اسلامی، چیز دیگری است که به اختصار به آن اشاره می‌شود: از نگاه اسلام، زن با پوشش شرعی خود خانواده را استوار و پابرجا می‌سازد و هرگز افراد را تحریک نکرده، هوس‌ها را بر نمی‌انگیزد.
قرآن کریم در این زمینه می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ? ذَ?لِکَ أَدْنَى? أَن یُعْرَ‌فْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ ? وَکَانَ اللَّـهُ غَفُورً‌ا رَّ‌حِیمًا؛ اى پیامبر، به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو: «پوششهاى خود را بر خود فروتر گیرند. این براى آنکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند [به احتیاط] نزدیکتر است، و خدا آمرزنده مهربان است» [1] در حقیقت، حجاب اسلامی، از سوی خداوند به عنوان نمادی معرفی می‌شود برای شناخته شدن زنان مسلمان، تا از آزار و اذیّت دیگران در امان باشند.
بنابراین، زن، با پذیرش حجاب اسلامی، بزرگ‌ترین و ارزنده‌ترین خدمت‌رسانی را به خانواده، جوان‌ها و بالاخره جامعه دارد؛ زیرا  اخلاق، پاکی و فضیلت را رونق می‌بخشد. زنانی که جسم خود را پربهاتر از آن می‌دانند که اجازه دهند...
هر چشمی از آن تلذّذ گیرد، و هر هوسی بدان گرایش یابد، بر مسند والای فضیلت نشسته‌اند. از نگاه اسلام کار این گونه‌ زنان، پیامبرگونه است؛ زیرا بعثت پیامبران، به منظور تکمیل وتتمیم اخلاق است که در سایة حجاب زنان محقق خواهد شد.
در جهان بینی اسلامی؛ انسان، تنها جسم و تن نیست؛ بلکه جنبه‌ای دیگر به نام روح دارد که از جنبة جسمی او برتر است. در مکتبی که بر این جهان‌بینی استوار باشد، دیدگاه‌ها درباره نقش زن، با دیدگاه‌های مادّی به او، بسیار متفاوت است. زن در این مکتب الهی، مربّی جامعه است و مرد از دامان او به معراج می‌رود.
زن به سبب نقش مهم و بزرگ تربیتی‌اش، زیربنای فضیلت‌های انسانی در جهان است. او به برکت آموزه‌های انسان‌ساز اسلام، ارزش حقیقی خویش را به خوبی دریافته است و می‌خواهد انسانیّت، ملاک ارزیابی شخصیتش قرار گیرد، نه ظواهر جسمانی و زنانگی. از این رو، اندام و زینت‌های خود را در پردة حجاب محفوظ می‌دارد تا بتواند با حفظ ارزش حقیقی خویش و به اعتبار انسانیّت و کرامت والای یک زن، در جامعه فعّالیّت کند.
دیدگاه اسلامی دربارة زن را می‌توان دیدگاهی مترقّی و در عین حال متعادل دانست. اسلام، زن را همچون مرد انسان می‌داند که سه ویژگی مهم انسانی؛ یعنی «اختیار»،‌ »مسئولیت پذیری» و «توانِ ارتقاء و کمال» را دارا بوده، همانند مرد از امکانات رشد و کامیابی برخوردار است.
خدای متعال می‌فرماید: «آن روز مردان و زنان مؤمن را می‌بینی که نورشان پیشاپیش و به جانب راستشان روان است. (به آنان می‌گویند:) امروز شما را مژده باد به باغهایی که از زیر (درختان) آنها نهرها روان است». [2] یعنی در پیمودن راه سعادت و کمال،‌ بین زن و مرد هیچ تفاوتی وجود ندارد.

واقعیّت خارجی جوامع اسلامی در خصوص زن و حجاب او
واقعیّت خارجی جوامع اسلامی نیز مؤیّد این اندیشة اعتقادی است. زن مسلمان در مجموعه‌ای از روابط خانوادگی، اجتماعی و سیاسی قرار گرفته که مایة عزّت، سرافرازی و شرافت او است. این مسئله به خوبی در جنبه‌های مختلفِ حضور او در جامعه قابل مشاهده است. در بحث اشتغال، یک زن مسلمان با توجّه به توانایی و حفظ حجاب خود می‌تواند در جامعه حضور فعّال داشته باشد، (البته با هویّت انسانی، نه زنانه و جنسی) لذا نقش سالم‌تر و در نتیجه قوی‌تری را می‌تواند ایفا کند.
او حق انتخاب و رأی دارد و از این جهت هیچ تفاوتی با مردان ندارد. او پا به پای مردان در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی شرکت می‌کند و رأی و نظر خود را بیان می‌دارد و چون در نقش همسری و مادری مملوّ از عواطف است، محور عاطفی خانواده قرار می‌گیرد.
بنابراین آنچه از حجاب اسلامی در رسانه‌های غربی بازنمایی می‌شود، در راستای سیاست‌های اسلام ستیزانه و معاند با حق و حقیقت است و جهان بینی اسلام و همچنین واقعیّت عینی جوامع اسلامی به نحو دیگری است. در اسلام، جایگاه زن با توجّه به نقش مهم تربیتی و خصوصیات روحی و جسمی او تعریف شده است، در این شریعت مبارکه، نقش مادری، همسری، امر تعلیم و تربیت، فراگیری علوم و... در خصوص زنان به خوبی تبیین شده و اهمّیّت و ارزش آن غیر قابل انکار است.

منابع:
1. سوره احزاب، آیه 59.
2. سوره حدید، آیه 12.

منبع: www.tasdid.mihanblog.com