حوادث شب ولادت
درسهایى از تاریخ تحلیلى اسلام جلد اول صفحه 160
رسولى محلاتى
در روایات ما آمده است که در شب ولادت آنحضرتحوادث مهم و اتفاقات زیادى در اطراف جهان بوقوع پیوست کهپیش از آن سابقه نداشت و یا اتفاق نیفتاده بود که از جمله«ارهاصات»بوده بدانگونه که در داستان اصحاب فیل ذکر شد،و در قصیده معروف برده نیز آمده که چند بیت آن چنین است:
یوم تفرس منه الفرس انهم قد انذروا بحلول البؤس و الفئم و بات ایوان کسرى و هو منصدع کشمل اصحاب کسرى غیر ملتئم النار خامدة الانفاس من اسف علیه و النهر ساهى العین من سدم و ساء ساوه ان غاضتبحیرتها و رد واردها بالغیظ حین ظم کان بالنار ما بالماء من بلل حزنا و بالماء ما بالنار من ضرم
و شاید جامعترین حدیث در اینباره حدیثى است که مرحوم صدوق«ره»در کتاب امالى بسند خود از امام صادق علیه السلامروایت کرده و ترجمهاش چنین است که آنحضرت فرمود:
ابلیس به آسمانها بالا مىرفت و چون حضرت عیسى«ع»بدنیا آمد از سه آسمان ممنوع شد و تا چهار آسمان بالا مىرفت،و هنگامیکه رسولخدا«ص»بدنیا آمد از همه آسمانهاى هفتگانهممنوع شد،و شیاطین بوسیله پرتاب شدن ستارگان ممنوعگردیدند،و قریش که چنان دیدند گفتند:
قیامتى که اهل کتاب مىگفتند...
ادامه
مطلب...
مکان ولادت حضرت محمد (ص)
ولادت حضرت محمد «ص» در مکه بوده، و در خانهاى در شعب ابى طالب که بعدها حضرت محمد (ص) آنرا به عقیل بن ابى طالب بخشید، و فرزندان عقیل آنرا به محمد بن یوسف ثقفى فروختند و محمد بن یوسف آنرا جزء خانه خویش ساخت و به نام او مشهور گردید. و در زمان هارون، مادرش خیزران آنجا را گرفت و از خانه محمد بن یوسف جدا کرد و مسجدى ساخت و بعدها بصورت زیارتگاهى در آمد، و بعدا که وهابیون در حجاز تسلط یافته و مکه را گرفتند روى نظریه عبد الوهاب مؤسس مذهبشان که تبرک به قبور پیمبران و مردان صالح الهى را شرک مىدانستند، و بهمین جهت قبور ائمه دین و بزرگان اسلام را در مکه و مدینه ویران کردند، آنجا را نیز ویران کرده و بصورت مزبله و طویلهاى در آوردند.
تنها با اصرار شیخ عباس قطان شهردار وقت مکه و درخواست وى از ملک عبد العزیز قرار شد تا در آنجا کتابخانهاى بنا کنند که امروزه به نام «مکتبة مکة المکرمه» شناخته مىشود . (1) اکنون بسیارى از مسلمانان ترکیه پشت در این کتابخانه نماز مىخوانند.
و برخى گفته‌اند: ولادت آنحضرت در خانهاى در نزدیکى کوه «صفا» بوده است. (2)
پىنوشت:
1 ـ فى رحاب بیت الله الحرام، ص 263
2 ـ سیره ابن هشام (پاورقى) ج 1 ص .158
بعثت پیامبر (صلی الله و علیه و آله و سلم)
بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) یا برانگیخته شدن آن حضرت به مقام رسالت، مهمترین فراز از تاریخ اسلام بوده و نزول قرآن کریم نیز از این زمان آغاز می‌گردد. کلمه بعثت به معنای «برانگیخته شدن» بوده و در اصطلاح به مفهوم فرستاده شدن انسانی از سوی خداوند متعال برای هدایت دیگران می‌باشد.
همانطور که از روایات اسلامی و مطالعات تاریخی برمی‌آید، مسأله بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در ادیان الهی با برخی از خصوصیات و نشانه‌ها، قبل از ظهور آن حضرت، مطرح بوده و بسیاری از اهل کتاب و پاره‌ای از اعراب مشرک نیز با آن آشنایی قبلی داشته‌اند. نوید و بشارت ظهور پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم)، به تصریح قرآن در تورات و انجیل ذکر گردیده و حضرت عیسی (علیه السلام) نیز پس از تصدیق توراتی که به حضرت موسی (علیه السلام) نازل شده بود، به برانگیخته شدن رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بشارت داده است. همچنین در این کتب، حتی به خصوصیات رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و یارانشان نیز اشاره شده است.
بنابراین (و همانگونه که قرآن نیز ذکر می‌نماید) دانشمندان اهل کتاب، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را همچون نزدیکترین کسان خود می‌شناخته اند. با مراجعه به تاریخ می‌توان افراد زیادی را یافت که در انتظار ظهور و بعثت پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) بوده‌اند و افرادی از میان آنها، حتی به امید دیدار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به محل سکونت، مکان هجرت و یا حتی گذرگاه عبور و مرور آینده پیامبر هجرت کرده بودند که به عنوان نمونه، می‌توان به "بحیرای راهب" اشاره نمود.
بنابر این بعثت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)، حادثه‌ای بس بزرگ در سرنوشت هدایت بشری بوده و عظمت این امر سبب می‌شد که خداوند متعال به عنوان مقدمه این امر بزرگ، تربیت و پرورش آن حضرت را به عهده داشته و ایشان را برای آینده دشواری که در پیش رو داشتند، آماده سازد. به دنبال همین تربیت الهی بود که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در سالهای قبل از بعثت نیز حالات فوق العاده معنوی و مشاهدات روحانی داشته و نتیجتاً ایشان تمام این دوران را با پاکی و طهارت و معنویت سپری کرده‌اند. حضرت علی (علیه السلام) می‌فرمایند: "خداوند بزرگترین فرشته خود را از خردسالی پیامبر، همدم و همراه ایشان ساخت. این فرشته در تمام لحظات شبانه روز با آن حضرت همراه بود و او را به راههای بزرگواری و اخلاق پسندیده و شایسته رهبری می‌کرد."
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به خاطر همین حالات معنوی و طهارت روحی، ناگزیر از وضع نابسامان مردم و از جهل و فسادی که بر جامعه آن روز و بویژه در شهر مکه حاکم بود، رنج می‌بردند. همچنین به منظور تفکر و عبادت در مکانی خلوت، مدتی محدود در سال را از آنها کناره می‌گرفتند و به کوه حرا (که در شمال شرقی مکه واقع است) می‌رفتند. این کناره‌گیری برای حُنَفا و برخی یکتاپرستان قبل از پیامبر نیز وجود داشته است. گویند عبدالمطلب، جد بزرگوار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پایه‌گذار این رسم بوده است. او به هنگام ماه رمضان برای خلوت و عبادت به کوه می‌رفت و مستمندانی را که از آنجا می‌گذشتند، اطعام می‌نمود.
ادامه
مطلب...
شخصی خدمت رسول اکرم (ص) آمد. عرض کرد نصیحتی به من بفرمائید. فرمود ((آیا تورا نصیحتی کنم، عمل خواهی کرد؟)) آن مرد در جواب گفت: "بلی" تا سه مرتبه این سوال وجواب بین رسول اکرم(ص) وآن مرد، رد و بدل شد و در هر مرتبه رسول اکرم به او می فرمود:(( آیا دستوری بدهم عمل خواهی کرد؟)) و آن شخص در جواب گفت:(( بلی عمل خواهم کرد)) پس از تعهد موکدی که رسول اکرم از آن مرد گرفت به او فرمود :((هرگاه تصمیم به کاری گرفتی اول تدبر و تفکر کن وعاقبت ونتیجه آن را ببین اگر رشد وهدایت است، آن را تعقیب کن واگر شر وضلابت است از آن دوری کن از طرز تعهد گرفتن رسول اکرم از آن مرد معلوم می شود که برای این جمله، فوق العاده اهمیت قائل بوده است و می خواهد به ما بفهماند که باید عادت به فکر وتدبر داشته باشیم و در هیچ کاری پیش از آن که کاملا آن را زیر رو کنیم ونتایج و عواقب آن را بسنجیم وارد نشویم.
مقداد از یاران با وفای علی (ع) گوید: نزد( ابوهریره) رفتم ، شنیدم می گفت: پیامبر فرموده:(( یک ساعت فکر کردن بهتر از یک سال عبادت است.)) نزد ابن عباس رفتم شنیدم گفت: پیامبر فرمود:(( یک ساعت فکر کردن بهتر از هفت سال عبادت است.)) نزدیک یکی دیگر از اصحاب رفتم شنیدم از قول پیامبر( ص) می گفت: ((یک ساعت فکر کردن بهتر از هفتاد سال عبادت است)) تعجب کردم که هر کس به خلاف دیگری نقل می کند نزد پیامبر(ص) رفتم و هر سه قول را نقل کردم پیامبر(ص) فرمود: همه آن سه نفر راست
ادامه
مطلب...
پاسخ فقهی مراجع تقلید درباره طواف در سازههای جدید مسجدالحرام
حضرات آیات سیدعلی خامنه‌ای، ناصر مکارم‌شیرازی، حسین نوری همدانی، لطف‌الله صافی گلپایگانی، حسین وحید خراسانی، سیدعلی سیستانی، سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، جعفر سبحانی، سیدموسی شبیری زنجانی و عبدالله جوادی آملی از مراجع عظام تقلید، دیدگاه فقهی خود را درباره‌ی انجام طواف زائران در سازههای جدید اطراف کعبه اعلام کردند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، طرح توسعه‌ی مسجدالحرام با اضافه شدن سازههای جدید، نمای قدیمی این مسجد و شرایط طواف کردن را برای زایران تغییر داده است، بعثه‌ی مقام معظم رهبری با توجه به ایجاد این سازههای جدید در مسجدالحرام، از مراجع تقلید درباره‌ی صحت انجام طواف در این بخش اضافه شده، استفتاء کرده است.
از جمله تغییراتی که در مسجدالحرام روی داده است و بر مناسک حج برخی افراد نیز تاثیر دارد، ایجاد سازه‌ای جدید برای طواف افراد ویلچری است. در سالهای گذشته افراد معذور که با ویلچر طواف می‌کردند، معمولا باید به طبقه‌ی دوم مسجدالحرام می‌رفتند؛ ولی امسال سازه‌ای جدید در حیاط مسجدالحرام برای این گروه درست شده است که دارای دو طبقه است. طبقه‌ی نخست آن که ارتفاعی حدود سه تا چهار متر دارد و به فتوای همه‌ی فقها، طواف در آن صحیح است؛ اما طبقه‌ی دوم که ارتفاعی 13 متری دارد، به گفته‌ی برخی مراجع، طواف در آن، برای معذور کافی است، برخی مراجع نیز در اینباره احتیاط کردند و گفتند: معذور در طبقه‌ی دوم طواف کند و نایبی بگیرد که از طرف ایشان در صحن طواف کند.
متن استفتاء
با توجه به اینکه عملیات تخریب قسمتی از مسجدالحرام و توسعه‌ی مطاف در حال انجام است و حدود 3 سال می‌کشد، برای انجام طواف در اطراف کعبه، سازه‌ای موقت در دو طبقه احداث شده است که طبقه‌ی اول آن با ارتفاعی در حدود نیمه‌ی ارتفاع دیوار کعبه و طبقه‌ی دوم آن بیش از 13 متر (هم‌سطح بام کعبه یا کمی بالاتر از آن) است که برای استفاده در موسم حج امسال و دو سال آینده در نظر گرفته شده و نماز طواف این افراد نیز پشت مقام در طبقات احداثی جدید خوانده می‌شود. به نظر حضرتعالی طواف و نماز طواف افراد سالم و ناتوان بر روی سازه‌س یاد شده، چه حکمی دارد؟
جوابیه مراجع عظام تقلید
مقام معظم رهبری آیت‌الله خامنه‌ای دامت برکاته: در فرض سوال، طواف در طبقه‌ی اول صحیح است؛ ولی...
ادامه
مطلب...
علم اندوزی
«لقمان حکیم به فرزندش فرمود: با دانشمندان هم نشینی کن! همانا خداوند دل های مرده را به حکمت زنده می کند. ، چنان که زمین را به آب باران».(1)
کورحقیقی
« فقیری به در خانه بخیلی آمد، گفت: شنیده ام که تو قدرتی از مال خود را نذر نیازمندان کرده ای و من در نهایت فقرم ، به من چیزی بده بخیل گفت: من نذر کوران کرده ام. فقیر گفت : من هم کور واقعی هستم ، زیرا اگر بینا می بودم ، از در خانه خداوند به در خانه کسی مثل تو نمی آمدم.»(2)
آزادگی
«همسر مرد آزاده ای به او گفت: نمی بینی که یارانت به هنگام گشایش، در کنار تو بودند و اینک که به سختی افتاده ای ، تو را ترک کرده اند؟ او گفت : از بزرگواری آنهاست که به هنگام توانایی، از احسان ما بهره می بردند و حال که ناتوان شده ایم ، ما را ترک کرده اند.»(3)
غیبت
«به بزرگی گفتند : هیچ ندیدم که از کسی غیبت کنی گفت: از خود خشنود نیستم، تا به نکوهش دیگران بپردازم». (4)
سخن چینی
«مردی به اندیشمندی گفت: فلان شخص، دیروز
ادامه
مطلب...
چرا صفر را صفر نامیده اند؟ + اعمال ماه صفر
امروز مصادف با آغاز ماه صفر دومین ماه قمری است؛ ماهی که به نحوست معروف است .
به گزارش مشرق، ماه صفر که بنا به روایتی ، روز اول آن روز واردشدن کاروان اسرای کربلا به شام است و حوادث تلخ دیگری از جمله شهادت دختر 3 ساله امام حسین (ع)،رحلت جانگداز پیامبر اکرم (ص) در روز 28 این ماه واقع شده و پایان ماه نیز مصادف با شهادت هشتمین پیشوای شیعیان امام رضا (ع) می باشد.
چرا صفر را صفر نامیده اند؟
در نامگذاری این ماه، دو وجه ذکر کرده اند:
1. از «صُفْرَة (زردی)» گرفته شده؛ زیرا زمان انتخاب نام...
ادامه
مطلب...
از شرایط امر به معروف و نهی از منکر، نداشتن خطر جانی یا مالی است. چگونه امام حسین(ع) برای این فریضه، جان خود را به خطر انداخت ؟
امر به معروف و نهی از منکر یکی از اصول عملی اسلام است ، که از مهم ترین و عالی ترین واجبات اسلامی است. دربارة عظمت این دو وظیفة مهم، به تعبیری رساتر و کامل تر از آن چه در قرآن کریم و کلمات اهل بیت و اماما ن معصوم(ع) آمده است،دست نمی‌یابیم.
قرآن می‌فرماید: «شما مسلمانان بهترین امتی هستید (یا بودید) که خدا برای مردم جهان نمایان فرمود، زیرا امر به معروف و نهی از منکر می‌کنید و ایمان به خدا دارید».
پیشوای یکتاپرستان حضرت علی (ع) می‌فرماید: «تمام کارهای نیک و (حتی) جهاد در راه خدا، در برابر امر به معرو و نهی از منکر، همچون آب دهان در برابر دریای پهناور است». حضرت صادق(ع) فرمود: «امر به معروف از منکر، روش پیامبران و شیوه صالحان و فریضة بزرگ الهی است، که سایر واجبات به وسیلة آن بر پا می‌شوند».
همان گونه که سایر واجبات اسلامی، با وجود شرایطی بر انسان واجب می‌شوند، وجوب امر به معروف و نهی از منکر
ادامه
مطلب...
درباره ماه صفر+اعمال سفارش شده در این ماه
وارث: ماه صفر دومین ماه قمری پس از محرم است. در دوران جاهلیت آن را ناجز می‌نامیدند. صفر از ریشه «صفر» به معنی تهی و خالی است. دلیل نامگذاری آن این است که چون این ماه پس از ماه محرم است و مردم دوران جاهلیت در ماه محرم - به دلیل اینکه از ماههای حرام بود- از جنگ دست می‌کشیدند، با فرارسیدن ماه صفر به جنگ روی می‌آوردند و خانه‌ها خالی می‌ماند؛ از این رو به آن صفر گفته‌اند.
حوادث تاریخی فراوانی در ماه صفر رخ داده است که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
اول صفر: وارد کردن سر مطهر امام حسین علیه السلام به شام.....
ادامه
مطلب...
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز