حتماً بارها حشراتی را که به دور یک لامپ یا منبع روشنایی گرد آمده­اند دیده­اید. نکتة جالب توجّه در این رابطه این است که فقط حشرات نر به سوی نور جلب می­شوند. به علاوه حشرات به یک میزان نسبت به نور حسّاسیت نشان نمی­دهند.

جمع شدن حشرات در اطراف منبع نور از زمان ارسطو توجّه محققین و دانشمندان را به خود جلب کرده است. این پدیده در اواخر قرن نوزدهم میلادی توسط ((اس. دبیلیو فراست)) از دانشگاه پنسیلوانیای ایالات متحدة آمریکا مورد بررسی دقیق قرار گرفت. بعدها یک حشره شناس فرانسوی به نام ((جی. اچ. فابره)) با استفاده از تحقیقات گستردة فراست توانست به نتایج جالب توجّهی دست یابد.

طبق نظریه­ای که فابره ارئه داد، تشعشعات خاصّی که از منبع نور خارج می­شوند، حشرات را به سوی آن جلب می­کنند. آزمایشهای دقیقی که امروزه صورت گرفته، این نظریه را ثابت کرده است. در واقع پرتوهای باریک مادون قرمزی که از منبع نور ساطع می­شود، حشرات را به سوی خود جلب می­کند. این مطالعات روی شب پره­ها صورت گرفته است.

در بدن شب پره­ها ماده غده­ای وجود دارد که هورمونی به نام ((فرومون)) ترشح می­کند. این مادّة شیمیایی مقداری تشعشعات مادون قرمز را از خود ساطع می­کند که در هوا پخش می­شوند. شب پرة نر از فواصل دور این تشعشعات را تشخیص می­دهد و به سوی حشره ماده جلب می­شود. برخی از شب پره­ها تشعشعات حاصل از منبع نور را با حشرة ماده اشتباه می­گیرند و به سوی آن می­روند. آنها به دور منبع نور می­چرخند و به آن نزدیک می­شوند. بنابراین منبع نور موجب سردرگمی و گیجی شب پره­های نر می­شود.

نور شمع مقدار مناسبی از این تشعشعات را تولید می­کند؛ بنابراین حشرات نر بسیاری را به خود جلب می­کند. حشرات جذب نورهای مصنوعی دیگری مثل چراغ خیابانها نیز می­شوند.

طبق مطالعات انجام شده، فرومونی که حشرات مختلف تولید می­کنند با هم متفاوت است. به همین دلیل حسّاسیت حشرات مختلف به منبع نور یکسان نیست. این مسئله در مورد منابع مختلف نور نیز صادق است. اگر یک منبع نور اشعة مادون قرمز تولید نکند، حشرات به سوی ان جلب نمی­شوند.