شهید زیباترین زخم برپیکر هستی و شهادت زیباترین غزلی است که از لب‌های سرخ حقیقت می‌تراود.شهادت بیداری را معنا می‌کندو بینایی را شفاف می‌سازد. شهادت مشعلی است که خداوند برجان برگزیدگانش برمی‌افروزد تا تاریکی از شانه‌های زندگی بگریزد. شهید سپیده‌ای است که در افق آسمان‌ها طلوع می کند و پیام‌آور صبح می‌شود. اینان آیه های عشق بودند. برای یادمان آنان، باید وضوی قربت گرفت.
شهید سیفی یکی از این عرش نشینان بود که غربتش همچون تابلویی درمقابل دیدگاه ما جلوه می‌کند و هزاران حرف نانموده دارد. در پیروی بی‌چون و چرا از رهبری سن و سال نشناخت. و قاسم‌وار به ندای ولایت لبیک گفت.
شهید حسن سیفی فرزند حسین در تاریخ 9/13/1351 در روستای المشیر از توابع قائمشهر در یک خانواده محروم، اما پاکدامن و باتقوا دیده به جهان گشود. خانواده‌اش در تربیت وی کوشا بودند، و او را نوجوانی پاکباخته، شجاع، خوش‌سیرت و دوستدار اهل‌بیت (ع) بار آوردند و به منظور فراگیری قرآن‌کریم راهی مکتب‌خانه نمودند. حسن‌با سختی و مشکلات دست و پنجه نرم کرده و در همان اوان طفولیت فردی بس کوشا و پرتلاش به نظر می‌آمد و در سن 6 سالگی برای‌آموختن دانش به دبستان روستایش قدم گذارد و این دوره را به رغم اینکه پدرومادرش از سواد بهره‌ای نداشتند و از لحاظ مالی ضعیف بودند و با توجه به علاقه وافر خود نسبت به کسب دانش، بانمرات و معدل عالی و به طور مستمر با احراز رتبه اول کلاس، سوالات تحصیلی دوره ابتدایی را سپری نموده وپس از آن وارد مقطع راهنمایی شد. شهید بزرگوار که در مسائل اجتماعی و خانوادگی از درک و هوش بالایی برخوردار بود، دراین هنگام متوجه بضاعت مالی و سختی معیشت خانواده خود شد و این امر دروضع تحصیلی او هم موثر واقع شد. به همین خاطر از تحصیل کناره‌گیری کرده به کارکشاورزی و کمک به خانواده در امور زراعت پرداخته و حتی برای کمک بیشتر به خانواده و تأمین معاش آنان به شغل صافکاری اتومبیل روی آورده که توانست در مدت کوتاهی حدود یکسال و نیم در این حرفه مهارت بالایی کسب نماید و مورد توجه همگان و اهل فن قرار گیرد.
ادامه
مطلب...
