ابن سینا قانون ننوشت، محمدبن زکریّا الحاوی ننوشت، سعدی ذوق خودش را در بوستان گلستان نشان نداد، مولوی هم همین طور. مگر از پرتو شهدا. آنهائی که تمدن عظیم اسلامی را پایه گذاری کردند موانع را از سر راه بشریّت برداشتند. آنهائی که مثل شعله‌هائی در یک ظلمت‌هائی درخشیدند و جان خودشان را فدا کردند. آنهائی که سراسروجودشان حماسه الهی بود. حقّ خواهی و حق پرستی بود، آنهائی که پرچم توحید را در دنیا به اهتزار درآوردند و مستقر کردند. آنهائی که منادی عدالت بودند، منادی حریّت و آزادی بودند. ما و شما که این جا نشسته‌ایم مدیون قطرات خون آنها هستیم، مدیون حماسه‌های آنها هستیم.محمدرضا به سال 1344 درخانواده‌ای مذهبی و دوستدار اهل بیت عصمت و طهارت در شهرستان ساری دیده به جهان گشود. دوران ابتدایی را در یکی از مدارس شهرستان ساری با موفقیت گذراند.و تحصیل در مقطع راهنمایی را در روستای المشیر به پایان رسانید. در کودکی و نوجوانی به همراه پدر در مراسم مذهبی حسینیه‌ها و عزاداری‌های ایام محرم الحرام شرکت می‌نمود. بهمین خاطر از دوستداران و محبان اهل بیت درآمد و به آنان عشق می‌ورزید. دوران متوسطه را در دبیرستان شهید مطهری قائم‌شهر سپری نمود. محمّد رضا در اوج پیروزی انقلاب، نوجوانی بود که نسبت به اوضاع انقلاب کم و بیش آگاهی داشت؛ از این رو نسبت به عوامل ناآگاه رژیم منحوس پهلوی در روستا به شدّت متنفّر بود و به این صورت خود را عملاً در وصف مجاهدان و انقلابیون قرارداد.
فعالیت شهید بعد از انقلاب اسلامی و دوران دفاع مقدس
محمدرضا پس ازپیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران دانش‌آموزی بود که در کنار سایر دوستانِ انقلابی به فعالیت‌های سیاسی و مذهبی می‌پرداخت و در اوج فعالیت ضد انقلابی منافقین علیه نظام نوپای انقلاب ضمن تحصیل، در صحنه سیاسی با جدیّت حضور داشت و با آنان مبارزه‌ای بی‌امان داشت؛ وی این فعالیت‌ها را در کنار دوستان بسیجی‌اش در روستا انجام می داد.
ادامه
مطلب...
