هی داد می زد؛ حرّک حرّک، لا تقف لا تقف، حاجّی بیفرماید، اگر هم اصرار می کردی به ایستادن، با لحنی خشونت آمیز می گفت؛ شرکٌ شرکٌ حرامٌ حرامٌ.
گفتم علی آقا اینها چرا اینجوری می کنن؟ یک لحظه نمی ذارند کنار حرم رسول الله وایسیم، کجای این شرکه؟ چرا اینها می گن حرامه؟
گفت بیا عقبتر بهت می گم، اینجا یک وقت می گیرن و میبرنمون.
می گفت اینها در راستای همون افکار متحجّرانه و مغرضانه شون می گن ما حرم پیامبر و ائمّه رو بت قرار دادیم و می پرستیم.
گفتم؛ اصلا خود پیامبر صلی الله علیه و آله به امام حسین علیه السلام می فرماید:
یَا بُنَیَّ مَنْ زَارَنِی حَیّاً أَوْ مَیِّتاً أَوْ زَارَ أَبَاکَ أَوْ زَارَ أَخَاکَ أَوْ زَارَکَ کَانَ حَقّاً عَلَیَّ أَنْ أَزُورَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ أُخَلِّصَهُ مِنْ ذُنُوبِه.(1)
ای فرزندم هر کس مرا زیارت کند در حال حیات و یا موت، یا زیارت کند تو را یا برادرت (حسن) را یا تو را زیارت کند، بر من واجب است که روز قیامت او را زیارت کنم و او را از گناهان پاک کنم.
